مدح برای ولادت حضرت زهرا (س)2
پنجشنبه, ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۱۱:۰۶ ق.ظ
یاحق
| ای روح خدا به چشم حیدر ای پارة پیکر پیمبر ای مادر وحی و دختر وحی ای لیله قدر حی داور عیسای مسیح کرده تعظیم اول به تو بعد از آن به مادر یک دفتر وصف تو است قرآن یک سطر مدیحه تو کوثر قرآن محمد است رویت وحی است هماره گفتگویت ما تشنه ولایت تو آب است ما خشکی و بذل تو سحاب است بی سایة تو خدا گواه است گلزار بهشت هم سراب است پوشیده ترین رموز خلقت در چشم تو مثل آفتاب است یک لاله ز باغ تو است عصمت یک خوشه ز خرمنت حجاب است جبرییل به محضر تو بانو با عرض ادب زده است زانو خالق به تو افتخار دارد خلقت ز تو اعتبار دارد با دیدن صورتت محمد در سینه دلش قرار دارد تن با نگه تو می شود روح روح از نفست بهار دارد هر کس که به مهر تو است خرسند کی بیم ز خشم نار دارد ای عصمت مطلق الهی در حشر تو راست پادشاهی ای سائل فضه ات کرامت ای مادر شیعه تا قیامت نازد به تو ای تمام ایمان توحید و نبوت و امامت تو در دل مایی و دل ما دارد به مدینه ات اقامت قرآن به تو متکی هماره ایمان ز تو یافته سلامت اسلام رهین زینبینت دین یافت حیات از حسینت در کوی تو رهسپار خورشید با مهر تو نور بار خورشید منظومه ای از چهارده ماه داری به بغل چهار خورشید هر قطرة تو هزار دریا هر ذرة تو هزار خورشید از نور تو خلق شد که تابید بر قلة روزگار خورشید ای مادر آفتاب زهرا در حشر به ما بتاب زهرا تا بوده و هست آفریده زن چون تو خدا نیافریده احمد ز بهشت لحظه لحظه بوی نفس تو را شنیده الحق که نبی ندیده ها را در روی ندیدة تو دیده احمد تو و تو محمد استی این گونه خبر به ما رسیده ذکر تو چراغ محفل ماست دیوار تو کعبة دل ماست ای دخت رسول و مادر آل ای وقت عروج بر علی بال ای مصحف سینة محمد شد حرمت تو چگونه پامال قامت الف صحیفة نور دردا که ز کوه غم شدی دال چون شد که در آستانة وحی با آن همه شور رفتی از حال ای یاس کبود گلشن وحی گردیده خزان به دامن وحی ای طایر عرش آشیانه چون شد که فتادی از ترانه گلزار جنان کجا و آتش حوریه کجا و تازیانه از اجر رسالت نبی ماند بر لالة عارضت نشانه آن شعله که سوخت خانه ات را از سینة ما کشد زبانه ما سوختگان این شراریم تا صبح ظهور بی قراریم بس تیر غمت به دل رسیده مانند کمان قدت خمیده چون ناله که در درون شدی حبس چون اشک که اوفتد ز دیده ای یاس بهشت قرب احمد کی با لگدت ز شاخه چیده با یاد کبودی رخ تو رنگ از رخ مهدیت پریده دل زخمی زخم سینة تو است شهر دل ما مدینة تو است سوگند به آخرین نگاهت سوگند به طفل بی گناهت سوگند به پهلوی شکسته سوگند به بازوی سیاهت سوگند به صبح درد خیزت سوگند به اشک شامگاهت در صورت ماست درد سیلی در سینة ماست سوز و آهت ماییم و سرشک ماتم تو تقدیم تو اشک میثم تو |
